خط تحریری و خوشنویسی به صورت یک بار در هفته به رده های سنی مختلف آموزش داده می شود و گروه های سنی مختلف با شیوه های زیبانویسی و خوشنویسی آشنا شده و به نگارش می پردازند.
شاهنامه خوانی و شاهنامه پژوهی؛ همچنان که از خود این ترکیب نیز برمی آید شامل خوانش صحیح و آگاهانه از شاهنامه و مجموعه تحقیقات مربوط به حماسه ملّیِ ایران و طبعاً سراینده خوش آوازه آن فردوسی در همه جهات و موضوعات اصلی یا فرعی مرتبط با این حوزه است که به صورت هفتگی به علاقمندان آموزش داده می شود.
کلاس داستان نویسی با حضور علاقمندان جوان و بزرگسال به امر داستان نویسی و با هدف تقویت و درست نویسی نگارش داستان در محل کتابخانه عمومی آزادگان به صورت هفتگی برگزار می گردد.
سینمای کتاب یا کتاب سینما برنامه ای است که در روز بزرگداشت سینما انجام شد. اعضای باشگاه کتابخوانی کودک کتابخانه ی عمومی آزادگان با سرپرستی و همراهی کتابدار تسهیلگر باشگاه، به سینما کانون رفتند و با حضور خود یک روز جذاب و هیجان انگیز را در کنار سایر هم سن و سال هایشان تجربه کردند و سینما این نماد فرهنگی را گرامی داشتند. آنها علاوه بر تماشای گروهی یک فیلم سینمایی مناسب سن شان با عنوان "تپلی و من"؛ کتاب "سینما" از مجموعه "هنر چیست؟" را به صورت گروهی جمع خوانی و بلندخوانی کردند. آنها در این روز با سینما و دست اندکاران عوامل اجرایی سینما و بخش بخش فضای سینما، آشنا شدند.
به مناسبت بزرگداشت روز زکریای رازی، روز داروساز، روز کشتی، روز خانواده و تکریم بازنشستگان؛ اعضای باشگاه کتابخوانی کودک و نوجوان کتابخانه عمومی آزادگان به صورت اردو و گروهی به دیدار بازنشستگان مرکز سالمندان مینا رفتند و کتاب هایی با عنوان های "تختی"، "دایره المعارف شغل ها؛ بخش رشته داروساز"، "زکریای رازی"، و "ماجراهای هادی و دارو" توسط 4 نفر از اعضای باشگاه معرفی شد.
دهه کرامت فرصتی بود
برای دورهمی کودکان و نوجوانان و بزرگسالان و مطالعه کتاب هایی با موضوع امام رضا
(ع) و حضرت معصومه (س). به همین مناسبت در باشگاه های کتابخوانی بارانی از گل ها،
کتاب "کبوترها و آهوها"، در باشگاه کتابخوانی عاشقان کتاب، کتاب های
"درختی که بال در آورد" و "کبوترهای گنبد"، و در باشگاه
کتابخوانی هنرمندان و هنردوستان، کتاب های "فصل فیروزه" خوانده و معرفی
شد.
کتابخانه عمومی آزادگان، در تابستان 1398 برگزار می کند؛
کلاس های آموزشی طراحی
و انواع تکنیک های نقاشی، زبان، ریاضی، شعر، شاهنامه خوانی و شاهنامه پژوهی،
خوشنویسی، عروسک سازی، قلاب بافی، ویترای، نقاشی روی سفال، تابلو سفال، حال خوب؛ باشگاه های کتابخوانی
درخت دانش، بارانی از گلها، دانشمندان کوچک، سفیران کتاب، عاشقان کتاب؛ گروه های کتابخوانی
مادر بخوان، راه هنرمند، فرهیختگان، و بانوان کتابخوان؛ و کانون ادبی شعر آوید.
روز ادبیات کودک و نوجوان، روز درگذشت بزرگ مرد عرصه ی نویسندگی کودک و نوجوان آقای مهدی آذریزدی است. در این روز اعضای کتابخوان سرای تداوم اتحاد در محل کتابخانه و در بخش کودک حاضر شدند و قصه هایی از کتاب "قصه های خوب برای بچه های خوب" را خواندند. کتابدار نیز قصه هایی را خواند. مهدی آذریزدی، به کودکان و نوجوانان علاقمند معرفی شد. کتابدار به سایر کتابهای این نویسنده بزرگ نیز اشاره کرد و کودکان و نوجوانان علاقمند، کتابهایش را به امانت گرفتند.
به مناسبت طرح اوقات فراغت تابستان، کلاس ها، کارگاه ها، گروه های کتابخوان، و کانون ادبی در محل کتابخانه عمومی آزادگان تشکیل شده است. علاقمندان در روزهای مختلف در محل کتابخانه حضور یافته و در برنامه های مختلف و موردعلاقه شان شرکت می کنند.
باشگاه کتابخوانی هنرمندان و هنردوستان
باشگاه کتابخوانی درخت دانش
باشگاه کتابخوانی دانشمندان کوچک
کلاس شاهنامه خوانی و شاهنامه پژوهی
گروه کتابخوانی فرهیختگان
کلاس آموزشی طراحی و انواع تکنیکهای نقاشی
در روز بیست و هفتم خرداد، جلسه با حضور مادران کتابخوان تشکیل شد و بخش "مشکل گشایی کودکان" ازکتاب"به بچه هاگفتن، از بچه هاشنیدن"توسط سرپرست گروه مادران خوانده شد. مطالب بیشتری درمورد مشکل گشایی، آگاهی هایی درباره هر گام مشکل گشایی در مرحله عمل از مباحث اصلی مطرح شده از کتاب در طول جلسه بود.
در محل کتابخانه ی عمومی آزادگان، بخشی ویژه با عنوان "بخش نهمین جشنواره رضوی" راه اندازی گردید. در این بخش، کتاب های رده های سنی مختلف به تفکیک بر روی قفسه کتاب های جشنواره رضوی قرار گرفت. بخش، با زیارتنامه های حضرت امام رضا (ع)، حضرت احمد بن موسی (ع)، حضرت معصومه (س)، و حضرت امام جواد (ع) همراه با تصویری از بارگاه های این بزرگواران و معرفی کتاب مخصوص این ائمه بزرگوار تزئین شد. بروشور و پوسترهای مخصوص جشنواره، پرسشنامه ها، و برگه های مسابقه نقاشی نیز در محل مخصوص جای گذاری شد. یک دستگاه رایانه هم برای استفاده علاقمندان به شرکت در جشنواره که به رایانه و اینترنت، دسترسی ندارند قرار داده شد تا در هر ساعت که می توانند وارد سایت razavi.iranpl.ir شوند و به صورت آنلاین در بخش های اینترنتی جشنواره شرکت کنند.
در روز بیست و سوم اردیبهشت، جلسه با حضور مادران کتابخوان تشکیل شد و بخش جانشین های تنبیه ازکتاب"به بچه هاگفتن، از بچه هاشنیدن"توسط سرپرست گروه مادران خوانده شد. نظریات کارشناسان درباره تنبیه، تجربیاتی که والدین به جای تنبیه در اختیار نویسنده قرار دادند، مطالب بیشتری درمورد مشکل گشایی، آگاهی هایی درباره هر گام مشکل گشایی در مرحله عمل از مباحث اصلی مطرح شده از کتاب در طول جلسه بود. تأثیرگذاری تشویق کلامی و عاطفی به جای تشویق مادی یا رشوه با اثرات مخرب و منفی، انتخاب راه حل تنبیه از سوی والدین عصبانی، ناکامی کودکان متنبه و یادگیری و تقلید آنها از راه حل تنبیه در آینده نسبت به فرزندانشان، از مطالب جانبی این جلسه بود. این مسئله مهم است که بدانیم نوشتن نامه به فرزندان در صورت مشاهده خطای آنها، داد و بیداد نکردن، پرسیدن نظر فرزند زیرا که فرزندان همیشه راه حل های خوبی می دهند؛ راه های بسیار خوبی است که باید به جای تنبیه استفاده کرد. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که جادوی کلام، واقعاً معجزه گر است.
در روز هجده اردیبهشت 1398، به مناسبت هفته معلم، یازده معلم (خانم ها شفقه ربیعی، مهرانگیز فتحی، فضه جعفری، و ناهیده گلی از مدرسه شهید عابدین پور؛ خانم ها سودابه حاجی زاده، و انیس سلیمانی راد از مدرسه مرحوم آیتی؛ خانم ها فاطمه فلاح، معصومه صداقتی، معصومه افضلی، پریسا امامی، و سیده زهرا عابدنژاد از مدرسه شهید ضیایی) که همکاری شایسته ای را با کتابخانه ی عمومی آزادگان در زمینه ی ترویج برنامه های کتاب و کتابخوانی و تشویق دانش آموزان به شرکت در جشنواره های کتابخوانی رضوی داشتند، تقدیر شدند.
در روز شانزدهم
اردیبهشت، جلسه با حضور مادران کتابخوان تشکیل شد و بخش جانشین های تنبیه از کتاب
"به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن" توسط یکی از مادران خوانده شد. نکات
مهم و کلیدی این بخش با نمونه تنبیه و پیامدهای تنبیه و جایگزین های تنبیه مباحث
اصلی مطرح شده در جلسه بود. بسیاری، تنبیه را محرومیت عمدی کودک از چیزی به مدت
معین می دانند یا به نوعی عمل می کنند تا کودکان ناراحت شوند به منظور آن که درسی
به کودک بیاموزند. به جای تنبیه می توان؛ احساس خود را بیان کنیم، انتظارات خود را
جزء به جزء به کودک نشان دهیم، راه جبران خطا
را به کودک نشان دهیم، به کودک فرصت دهیم، با موضوع برخورد فعال داشته
باشیم، مشکل گشایی کنیم. اسیر نکردن کودک در زمان، ارائه راهکارهایی برای آسیب
نرسیدن به کودک برای خوب بودن وقت شناسی، و وارد نکردن استرس به کودک برای وقت
نشناسی نیز از مطالب جانبی این جلسه بود. این مسئله مهم است که اضطراب، افسردگی، و
وسواس از کودکی شروع می شود. والدین به جای اینکه تمام وقتشان را صرف انتقام جویی
جهت اشتباه از کودکشان بکنند بهتر است از یکی از جانشین های تنبیه که اظهار
نارضایتی است استفاده کنند. والدین با سرزنش نکردن، کودک را آزاد می گذارند تا
برای جبران خطاهایشان مسئولیت بیشتری بر عهده بگیرند. هایی برای مادران توسط
روانشناس حوزه کودک و سرپرست گروه مادران کتابخوان، خانم مویدی تشریح شد.
کتابداران کتابخانه ی عمومی آزادگان، در مدارسی که دانش آموزانشان، بیشترین عضویت را در کتابخانه ی عمومی دارند حضور یافته و کتاب های کودک و نوجوان نهمین جشنواره کتابخوانی رضوی (کبوترها و آهوها، فاطمه و فاطمه، هشت قصه از امام جواد، امام رضا، درختی که بال در آورد، راز آن بوی شگفت، با کبوترهای گنبد) را به آنها معرفی کردند. در ادامه، نحوه ی شرکت در دو بخش پویش و نقاشی برای دانش آموزان علاقمند توضیح داده شد.
زهرا اسدی جمنانی، رابط فرهنگی کتابخانه های عمومی شهرستان ساری در خصوص این اقدام ارزشمند فرهنگی گفت: بهمنظور قدردانی از استقبال پرشور اعضای محترم کتابخانهی عمومی آزادگان در«هشتمین جشنواره کتابخوانی رضوی»، علاوه بر انجام تقدیر در دو سطح کشوری و استانی، برگزیدگان در سطح کتابخانهای نیز بهطور مجزّا در محل مدرسه یا کتابخانه تجلیل شدند.
اسامی برگزیدگان در گروه های سنی کودک، نوجوان، و
جوان عبارتند از: سیده مهنا قربانی، ماتینا مرادی، مبینا راعی تبار، مهتاسادات
ابراهیمی، کانیا مختارپور، آیلین بابایی، محمدامین سلطانی، پریا کاردر، سیدعلیرضا
درواری، سید عرفان بهاری ساروی، عسل رحمانی، امیرعلی میرزایی، هلیا محمدی، آیلین
آهنگری، یگانه خسروانجم، آریا براری، سیده ضحی فتحی، محمدجواد راعی تبار، فاطمه
یزدان پناه پنبه چوله، معصومه آزمون، مانلی گلی، امیرحسین بزرگی، محیا محمدزاده،
غزل عظیم زاده، معین خلیل نژاد، و مبین مرادی.
در اردیبهشت سال 1398، جلسه نقد و بررسی کتاب "فرهنگ عامه مردم مازندران"؛ خوانشی از منظر روانشناسی، اسطوره شناسی، و زبانشناسی در محل سالن کنفرانس شهید آباد حوزه هنری شهر ساری برگزار شد.
یاسر محمودی معاونت هنری و پژوهشی حوزه هنری و مسئول هنرهای نمایشی و پژوهشی گفت: نشست های نقد و بررسی، نشست های ارزنده ای است. امیدوارم این نشست ها، ادامه دار باشد و با همکاری ارگان های فرهنگی، قوی تر از قبل ادامه یابد.
سیدحمزه کاظمی سنگدهی، نویسنده کتاب گفت: کتاب حاضر از هشت فصل تشکیل شده است. عنوان کتاب، عنوان بسیار کلی است و خود به این عنوان انتقاد داشت. چون یک ایراد است و در این کتاب فقط برشی از فرهنگ عامه مورد بررسی قرار گرفته است. مجرای بررسی از منظر روانشناختی است. در بخش مقدمه کتاب باید گفت که مقدمه راجع به دانش عامه است و معنای تحت الفظی کلمه، فرهنگ عامه است.
فصل اول در ارتباط با باوری در مردم مازندران است که البته باورها به صورت جزء در مناطق مختلف مورد بررسی قرار نگرفته است. در واقع یک تحقیق میدانی است. باورها به صورت جزء در ارتباط با اقشار مختلف در فصل های ابتدایی کتاب آمده است. بخش های بعدی کتاب، پژوهش های تحلیلی در خصوص این باورهاست.
فصل دوم؛ مکانیسم شبیه خوانی است. بررسی مختلفی در این زمینه صورت گرفته است و از کارکرد شفابخش امواج آلفا صحبت به میان آمده است.
فصل سوم در خصوص سنگ صبور است و مرگ و تجدید حیات در این فصل بررسی شده است. یک مقدار ممکن است که انتخاب کردن داستان هایی که در فصل شوم کتاب مطرح شده است سخت باشد.
فصل چهارم راجع به کیهان شناسی در مردم مازندران است. بابل قدیم را در تاریخ تمدن مورد مطالعه قرار می دهید مثلاً مشاهده خواهید کرد که افسانه ی آفرینش به طرز خاصی روایت شده است یا مثلاً این سوال ها پیش می آید که، بشر 9000 سال پیش در مازندران، وقتی آن کائنات را نگاه میکرد آن را چگونه تفسیر می کرد؟ آیا او هم فکر میکرد وقتی زلزله میآید ماری بر گرد زمین هست و وقتی مار خودش را تکان می دهد زلزله به وجود میآید و مثل مردم بین النهرین فکر می کرد؟ یا مثل مردم یونان تصور می کرد که وقتی آتشفشان به وجود می آید معتقد بودند دیوهایی در زیر زمین هستند که به بند و حبس کشیده شدند و آنها وقتی خودشان را تکان می دهند یا نفس می کشند زمین می لرزد و بخارات آنهاست که به شکل آتشفشان از زمین بیرون می آید. حال سوال این است که، مردم مازندران چگونه فکر می کردند؟
نویسنده بر این باور است و در ادامه مطرح می کند که من باوری را پیدا کردم. در طی سال های متعدد شرایط کاری به گونه ای بوده است که از نکا تا رامسر، جاهای مختلفی زندگی کردم و یکی از چیزهایی که همیشه برایم جالب بوده است این است که، یک پژوهش میدانی انجام دهم و از افراد مسن محلات بپرسم که مثلاً این آسمان از کجا آمده؟ (به مازنی؛ این آسِمون،کِجِ جا بی یموئمه؟) اغلب آنها اظهار بی اطلاعی می کردند. دریافتم که گویی گسستی اتفاق افتاده است. گویا نیاکان ما یا پدربزرگ ها و مادربزرگ های ما، اطلاعی نداشتند. این مسئله را خیلی اتفاقی پی بردم. شبی در کنار یکی از بانوان مسن روستا نشسته بودم. خط بازوی کهکشان راه شیری کاملاً مشخص بود. از آنجا که در این روستای ییلاقی گرد و غبار و بخار کمتر است این خط کاملاً قابل رویت بود. از پیرزن پرسیدم این چیست؟ پاسخ داد: این نخ است که پیرزنی که در آسمان ها هست با چرخ نخ ریسی (به مازنی؛ چَل) مشغول نخ ریسی است و وقتی او چَل را می گرداند همراه با او، ماه و خورشید و ستاره در آسمان می گردند. پی بردم که چه باور زیبایی است! برای چه دوره تاریخی است و چقدر جای صحبت دارد و چطور مازنی 6000 سال پیش با توجه به ابزار کار خودش به ریسندگی و یکجانشینی روی آورده و حیوانات دور و بر خود را اهلی کرده و سعی کرده که با پوشش بدنشان برای خودش پوشاک تهیه کند؟ پس از طریق ابزار کار خود، جهان پیرامونش را تفسیر می کند. او معتقد است که پیرزنی است که این کار را می کند؛ حال یک الهه بانویی یا کارگزاری بوده است که ما هیچ اطلاعی از آن نداریم. هیچ چیز راجع به این مطلب وجود ندارد.
بخش بعدی که برای خود نویسنده هم خیلی جالب بوده است راجع به شورچشمی است. اعتقاد بسیاری از مازندرانی ها بر این است که مثلاً چشم کسی می گیرد. چشمِ گیرایی دارد. این چطور است؟ واقعاً چگونه عمل می کند؟ مکانیسم عمل چیست؟آیا واقعاً کسی وجود دارد که می تواند این مسئله را تلقین کند یا انرژی ساطع کند و تحقیقاتی که تا به حال به عمل آمده چطور بوده یا بررسی بالینی یا میدانی چه چیزی را عنوان می کند؟ در فولکلور اصل اساسی این است؛ نمی گوید این درست است یا غلط! مثلاً فردی قصد مسافرت دارد پشت سرش آب می ریزند. می پرسید چرا آب پاشیدی؟ در جواب می گوید: آب پاشیدم که برگردد. بررسی نشده که مشخص شود آیا آب پاشیدن در برگشت فرد مسافر موثر است؟ کسی به این مسئله کاری نداشته و فقط آنچه قابل مشاهده بوده این است که این عمل چه تأثیری در اشخاص مختلف دارد و چه کمکی می کند؟
بخش بعدی که دو سه صفحه ای بیش نیست در مورد قلب "م" و "ن" است که در بسیاری از واژه های مازنی به کار رفته است. یک مازندرانی به هنگام صحبت خیلی راحت "م" و "ن" را با هم قلب می کند. به طور مثال از مازندرانی می پرسیدید از کی اینجا بودی؟ (به مازنی؛ کی تا حالا اینجه دیی؟) می گوید: خَلِ تون. دوباره همین سوال را بپرسید می گوید: خلِ توم (به معنی: خیلی وقت). او "م" و "ن" را با هم قلب می کند. اینجا چه اتفاقی می افتد؟ شاید از نظر زبانشناسان پاسخ چیز دیگری باشد اما نویسنده در بررسی فیزیولوژیک دریافته است که در روند تثبیت نقشه زبانی در مغز، احساس کرد که اتفاقی می افتد اما دریافت که این قلب، اشتباه نیست. مسیری است که گاهی وقت ها به این صورت و به صورت چنین کلماتی به یکدیگر ختم می شوند.
بخش بعدی مربوط به دیو در مازندران است. ماهیت دیو در تجربیات اساطیری ما چه بوده است؟ مثلاً هنوز که هنوز است روستاهایی در مازندران است که کلمه "دیو" در آنها وجود دارد مثلاً "دیوکتی" از روستاهای اطراف شهر ساری یا روستایی به اسم "دیوکلا". در بهشهر و نوشهر و چالوس، نام های خانوادگی "دیوسالار" فراوان است. این مسئله مهم است و قابل توجه است که خداوندان تا چه اندازه در ذهنیت مردم رسوخ کردند که هنوز هم، این اسامی هستند و از بین نرفتند. این مسئله هم قابل بررسی است که خدایانی که در دوران پیش از زرتشت حضور داشتند و مورد پرستش قرار می گرفتند که اغلب ارتشدار بودند و در جنگ ها به درگاه آنها استغاثه می شد و از آنها کمک گرفته می شد اینها ارتباطشان با دیو چگونه است؟
فصل آخر فصل هشتم است، که به صورت مروری آمده است و صفحات کمی دارد و راجع به نقش فرهنگ در پذیرش یا عدم پذیرش توسعه است. این مورد، وام دار از یک تحقیق است. واحد جامعه شناسی دانشگاه مازندران تحقیقی انجام دادند در مورد "پذیرش یا عدم پذیرش توسعه فرهنگ مردم مازندران". بررسی این چنینی، در کردستان هم انجام شد. نتایج جالبی حاصل شد. نتایج را که در کنار هم گذاشتند مشاهده شد، بعضی از مصادیق فرهنگی در مازندران با مصادیق توسعه در تضادند. اصلاً ریشه فرهنگی عمیقی در مردم مازندران وجود دارد و این قابل توجه است که چطور فرهنگ در برابر مصادیق توسعه و خصوصاً دگرگونی، گاهی مقاومت عمیقی دارد.
نویسنده در پایان اظهار داشت: کتاب های زیادی وجود دارند که گردآوری باورهاست. افسانه ها، باورها، قصه ها، و متل ها، همه و همه گردآوری شدند. در این زمینه ها بسیار کار شده و اینها در واقع ثبت مسائل شفاهی است که خیلی باارزش است اما بحث سر این است که احساس نیازی شده است. هیچ گمانه زنی در مورد آن باورها وجود ندارد و هیچ ساختار تحلیلی در آن وجود ندارد و یا بررسی تطبیقی در آن وجود ندارد که از این سرزمینی که راجع به آن صحبت می شود که جغرافیای مشخصی هم دارد؛ ریشه های این باورها کجاست؟ و چگونه است و چه آیتم هایی، نحوه ای خاص از بینش و تفکر را به وجود آوردند. البته بنده سعی کردم تا اندازه ای در این حوزه ورود پیدا کنم و اما اینکه تا چه اندازه موفق بوده ام یا در چه مواردی ممکن است اشتباه کرده باشم را نمی دانم زیرا مقیاس قدری مشکل است. زیرا که ممکن است به طور مثال 5 مولفه در یک نظام با 5 مولفه در نظامی دیگر با هم برابر باشند و این لزوماً تایید نمی کند که مولفه های دیگر هم با هم برابر باشند و این ضعف اساسی قیاس از 2500 سال پیش که راجع به آن صحبت شده، هست و همچنان هم وجود دارد چون با بررسی قیاسی همیشه این ظن وجود دارد که ممکن است اشتباه کرده باشم به قول موریس بلانشو؛ من قصدم پر کردن چاله ها نیست بلکه قصدم نشان دادن چاله هاست که اگر شما فکر می کنید سرزمینی که اینقدر یکدست است اینطور نیست در این بین تپه ماهور است. دریا هست. جنگل هست و هزار چیز دیگر هم وجود دارد و ما اگر امروز چیزی را به عنوان یک مازندرانی درک می کنیم چیزی است که از مجرای عجیب غریبی به ما رسیده است
محسن طاهری یکی از منتقدان گفت: نظر نویسنده را در مورد باورهای مردم در ارتباط با "کفشدوزک" قابل تأیید است. وی توضیحاتی در این زمینه داد و اظهار داشت پشت همه این حرف ها، و همه این داستان ها باورهایی وجود دارند که برای انسان های مختلف متفاوت است و این مسئله، آن را جذاب تر می کند. اینکه فکر کنیم که پشت هر باور، چقدر می تواند داستان های مختلفی وجود داشته باشد.
قاسم رجبی یکی دیگر از منتقدان گفت: در مورد بخش شبیه خوانی و تعزیه خوانی باید بگویم که ما، 9 نسل تعزیه خوان بودیم و هستیم و اگر در جایی تعزیه می خواندم و اشتباهی صورت می گرفت مثلاً در شهر خودم، پیرزنی جلوی من را می گرفت و می پرسید اینجای تعزیه را چرا نخواندی؟ یا چرا این آهنگ را در بیت رعایت نکردی یعنی به ملودی هم، حساسیت نشان می دادند. اینها از بس تعزیه دیده بودند یا گوش می کردند همه را از بر بودند. برایم جالب بود که چرا حساس هستند؟ به این نتیجه رسیدم که یک باوری برایشان وجود دارد. مثلاً در ارتفاعات به ویژه ارتفاعات آمل بر سر تعزیه خوانی و گوینده ی تعزیه دعواست. خیلی برای مردمشان مهم است. مسئله مهم دیگر و قابل توجه، در مورد گردآوری فرهنگ عامه است. افراد بسیاری فرهنگ عامه را گردآوری کردند. مثلاً رقص شالی یا پرندگان. اما باید دید که آیا واقعاً ریشه یابی شده است؟ یا در مورد ریختن آب پشت سر مسافر که بسیار انجام می شود آیا ریشه یابی انجام شده است یا به هنگام خروج از منزل افراد از زیر قرآن رد می شوند. جدا از ارزش معنوی و نگاه دینی مان، چرا این مورد ریشه یابی نشده است. این نگاه ها خوب است اما دانستن چرایی به وجود آمدنش، بسیار جالب تر است.
رجبی در ادامه اظهار داشت: دانستن چرایی و ریشه یابی این باورها و اعتقادات برایم بسیار جالب است. این کتاب را عاشقانه خواندم و به ویژه از بخش شبیه خوانی کتاب بسیار لذت بردم.
محمد داودیان کارشناس ارشد روانشناسی بالینی هم گفت: به عقیده ی من تمام باورها و تمام اطلاعات علمی که تا به امروز به دست آوردیم همه اینها می توانند درست باشند اما در حد 50 درصد. 50 درصد دیگر ممکن است واقعیت دیگری باشد. این مورد تأیید است که معلومات، دریایی است در دریای مجهولات. هر چه دریای معلومات بزرگتر شود به همین نسبت دریای مجهولات هم بزرگتر می شود. اینکه در این کتاب تلفیق اعتقادات گذشته را با مطالب جدید بررسی کردند واقعاً شاهکار است. مطالعه اخیرم مربوط به کتاب "شرف النبی"است؛ این کتاب مربوط به اعتقادات گذشته است و در آن، از پیامبری صحبت شده است که گوسفندان را ذبح می کرد تا قربانی را به خدا دهد ولی هر گوسفندی را که ذبح می کرد آتش قرمزرنگ بدون دودی را می دید و یک زنجیر سفیدی که می آمد و این گوسفند را می گرفت و در آسمان در سوراخی که ایجاد شده بود فرو می برد. اینها همه آثار فرازمینی هاست که الآن در مورد آن فراوان صحبت می شود. البته این دیدگاه هم 50 به 50 است و نمی توان صد در صد راجع به آن گفت. کتاب، کتاب بسیار جالبی است و به جرأت می توان گفت که کتابی روانشناسانه است. یعنی پیشرفت ذهنی مخاطب را در نظر گرفته است. از ابتدا شروع کرده و ذهن مخاطب را رشد داده تا اینکه به مطالب مهمی که در فرهنگ عامه مردم مازندران وجود دارد صحبت به میان آورد.
رجبی گفت: یادم می آید وقتی در کوهستان، شغال، زوزه می کشید مردمان کوهستان می گفتند: زوزه ی شغال بزرگ (به مازنی؛ بَوُ شال) است و بارها شنیدم که می گفتند این زوزه، زوزه ی بدیمنی است. یا می گفتند در منزل ما مریم بانو یا عیسی هست. این باورشان بود. ما ضرب المثل هایی داریم یا باورهایی داریم که دقیقاً از اتفاقاتی می گوید یا برگرفته از لحظه ای است که آن لحظه به کشف و شهودی برمی گردد که در دوره ای اتفاق افتاده است. قدمت خیلی زیادی دارد و هرگز باز ایستادنی نیست. فقط مسئله مهم این است که دائماً به ذهن انسان می رسد که ابتدا یا اولین کسی که این باور را انتقال داد یا مَثَل را گفت چه کسی بود و بر چه اساس بود؟ این مسئله سبب رازآلودگی قضیه می شود. نویسنده سعی کرده ارتباطی بین فرهنگ عامه و دانش آکادمیک برقرار کند و ارتباط متقابلی در بین آنها قابل مشاهده است. یعنی فرهنگ عامه به نوعی می تواند گشاینده ی موضوعات و مباحث جدیدی برای دانش آکادمیک باشد و از طرفی دانش آکادمیک نیز تأثیراتی بر روی فرهنگ عامه دارد. اینها نه تنها در مقابل یگدیگر قرار نمی گیرند بلکه دائماً مباحث جدیدی را جلوی هم باز می کنند.
داودیان در ادامه اظهار داشت: در علم روانشناسی به عقیده ای رسیدیم که ذهن انسان بسیار قدرتمند است و اینکه تا الان هم بیشترین استفاده ای که از مغز شده 30 درصد بوده است. پس صد در صد مغز چه خواهد شد؟ ما بیماری داریم به نام "شیزوفرونی" که انسان موجودی را در کنار خود خلق می کند. با آن زندگی می کند و اثرات زیادی را بر وی می گذارد. در گذشته کسی برای اولین بار تلقینی را در دیگران ایجاد می کرد و دیگران هم به این باور می رسیدند. آن باوری که ماندگار شده است الآن فرهنگ عامه شده است.
طاهری گفت: خودم موقع زایش بسیاری از مثل ها و باورها بودم. در ییلاق ما آدمی بود به اسم ذکریا. ذکریا به عروسی ای در روستای هم جوار می رود. با این وجود که در عروسی مهمان بود اما تصمیم می گیرد که سینی پر از ماست را پخش کند. پخش کردن ماست در مهمانی های بزرگ و مراسمات خاص، مهارتی ویژه را می طلبید. ناگهان به هنگام پخش ماست به مشکلی برمی خورد. به عقب می افتد و ماست روی سر و صورت مهمانان می ریزد. الآن 40 سال از آن زمان می گذرد و از آن زمان ضرب المثلی به وجود آمده است و هر وقت، کسی کاری را به درستی انجام نمی دهد یا خرابکاری می کند اهالی می گویند: کار تو مثل کمک کردن ذکریا و خرابکاری است (به مازنی؛ تِه کار، مِثه ذکریا، پیشکاری هاکِردِنه). وقتی دقت می کنیم می بینیم بسیاری از ضرب المثل ها در حکایات روزمره افراد در حال اتفاق است. اما بسیاری از این ضرب المثل ها ثبت نمی شوند. در واقع کسی نیست آنها را ثبت کند. همانطور معماری در خدمت بشریت است تا انسان ها، راحت تر زندگی کنند. عمران، شیمی، پزشکی، و همه اینها در خدمت انسان هستند تا زندگی انسانها را راحت تر کنند. همانطور که در مورد پشت سر آب ریختن، گفته می شود فردی که آب می ریزد قصد انجام کار مهمی را دارد. او می خواهد مسافر را آرامش دهد. .مسافر وقتی آب روشنی پشت سرش ریخته می شود خصوصاً توسط مادرش، راحت تر سفر می کند. با آرامش بیشتری حرکت می کند و فرهنگ عامه دائماً با ما اینچنین کاری می کند اما متأسفانه اینها مانند سیاره ها و ستاره ها دائماً در حال مرگ هستند. در هر لحظه، کلمات و باورهای زیادی می میرند. همانطور که شعرهای زیادی می میرند.
مهندس شجاعی هم به عنوان منتقد اظهار داشت: واقعاً چیزی نمانده که مطرح شود و این نشان دهنده این است که ما مازنی ها بسیار به هم نزدکیم. باورهای بسیار نزدیک به همی را داریم. همه این مسئله را پذیرفتیم و این باور ماست. متأسفانه یکی از ضعف های بزرگ ما این است که بسیاری از باورهایمان ثبت شده نیست. باورهایمان سینه به سینه است که سبب شده خیلی ها از بین روند. یک نکته قابل ذکر و بسیار با اهمیت در خصوص این کتاب این است که نویسنده ی کتاب از منظر روانشناسی وارد می شود. تعدادی از باورها را معرفی می کند و در نهایت از طریق علم، نتیجه گیری می کند. نویسنده، بسیار کار روانشناسانه ای را انجام می دهد و بسیار بی نظیر مخاطب را درگیر می کند و چقدر هنرمندانه مخاطب به این باورها ایمان می آورد و به یقین می رسد و در نهایت در نتیجه گیری علمی، مخاطب به این نتیجه می رسد که نویسنده دقیقاً درست گفته است.
شجاعی ضمن اینکه این اثر را شایسته تقدیر دانست و به نویسنده بسیار تبریک گفت، اظهار داشت: نویسنده اثری را نگاشته است که کمتر کسی در زمینه ی فرهنگی در مازندران انجام داده است. کسی باورهایمان را تحلیل نکرد و از آنجا که آقای کاظمی پایه گذار این مسئله بودند، امیدواریم در آینده این روند ادامه دار باشد. اگر این فرهنگ از بین رود باید به جرأت گفت که ما از بین رفتیم. متأسفانه در بسیاری از موارد نزدیکی به تهران و شهرنشینی، به باورهای ما لطمه وارد کرده است. بخش شبیه خوانی از بخش های مورد علاقه ام بود. در تئاتر بسیار به شبیه خوانی پرداخته شده است.در یکی از برنامه هایی که بر مستندسازی انجام شد مربوط به آیین شبیه خوانی بود. بازیگر نقش شمر بسیار بیمار شد. جوانی از بین جمعیت که وضعیت نابسامانی داشت گفت من نقش شمر را بر عهده می گیرم. او یک جوان بسیار خشنی بود و هیچ کس، یارای مقابله با او را نداشت. زمانی که قرار شد سر امام حسین (ع) را ببرد نمی توانست. او گریه می کرد و همه بر صورت و صورت خود می زدند و شیون می کشیدند. دیگر، این تعزیه و مشابهش تکرار نشد. در مورد قلب "م" و "ن"، نزدیک بودن مجاری این دو خیلی تأثیرگذار است و این نکته جالب بود که از منظر ذهنی و فیزیولوژیک این دو حرف نزدیک به هم هستند. این بخش از بخش های بسیار جذابی بود که سبب شد بر اطلاعاتم در این زمینه اضافه شود.
دکتر بحری دیگر منتقد کتاب گفت: فکر می کنم که در حق این کار اجحاف شده است. اثر در سال 1395 انتشار یافت و اکنون در سال 1398، نقد و بررسی آن در حال انجام است. باید گفت که موضوعاتی که انتخاب شده است موضوعاتی است که به نظر می رسد ترکیب آن دلی باشد. چارچوب خاصی ندارد اما جذابیت بیشتری به اثر بخشیده است. تلفیق کلمات هم در فصل قلب کردن "م" و "ن" بسیار جالب و زیبا است. مازندرانی ها حرف های زیادی را قلب می کنند به هنگام اتصال "ن" و "ب"، آن را "م" ادا می کنند، دو "واو" را در کنار هم "ب" تلفظ می کنند مانند داوود (دابود) و یا حرف "و" در کنار "ف" را "ب" تلفظ می کنند مانند وفایی (بفایی).
گفتنی است این جلسه مفید ادبی با همکاری اداره کتابخانه های عمومی شهرستان ساری، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهر ساری، و حوزه هنری شهر ساری برگزار شد.
در روز دهم اردیبهشت ماه 98، مدرسه شهید ضیایی، میزبان کتابدار کتابخانه ی عمومی آزادگان بود. کتابدار و دانش آموزان، یکی از مجموعه های داستان های شاهنامه با عنوان "فریدون باید زنده بماند" بازآفرینی آقای محمدرضا یوسفی از انتشارات خانه ادبیات، را جمع خوانی کردند. 4 نفر از پنجمی ها، خوانندگان این کتاب بودند.
در روز نهم اردیبهشت، جلسه با حضور مادران کتابخوان تشکیل شد و بخش جانشین های تنبیه از کتاب "به بچه ها گفتن، از بچه ها شنیدن" توسط سرپرست گروه مادران خوانده شد. نکات مهم و کلیدی این بخش با نمونه هایی برای مادران توسط روانشناس حوزه کودک و سرپرست گروه مادران کتابخوان، خانم مویدی تشریح شد. حل مشکل و راهی برای تنبیه نکردن و در واقع مشکل گشایی در پنج گام برای مادران در ادامه، خوانده شد. ساعت فعالیت های کودکان، وقت شناسی، ساعت خواب کودکان و تنظیم ساعت خواب آنها، نحوه ی شروع تنظیم کردن ساعت خواب فرزندان از پایین ترین سنین، و نحوه صحیح تغذیه مادران نیز از مطالب جانبی این جلسه بود که توسط مادران، مطرح و با استناد به منابع علمی و نظریه روانشناسان پاسخ داده شد
در روز دوم اردیبهشت 1398، با حضور مادران کتابخوان، اولین دوره طرح مادر بخوان با هدف دورهمی مادران کتابخوان برای کتابخوانی فرزندان به عنوان ویژه برنامه ای در دوشنبه های کتابخوانی در محل کتابخانه عمومی آزادگان شهرستان ساری برگزار گردید. مریم مویدی روانشناس حوزه کودک و سرپرست گروه مادران کتابخوان در این خصوص اظهار داشت: مادران کتابخوان، فرزندان آگاه پرورش میدهند زیرا زنان میتوانند با آگاهی و مطالعه، تأثیرات عمیقی بر عرصههای مختلف اجتماعی بگذارند. زنان به پشتوانه نقش تربیتی که دارند، میتوانند مدیرانی توانمند برای آینده جامعه پرورش دهند.
زهرا اسدی، رابط فرهنگی کتابخانه های عمومی شهرستان ساری نیز در خصوص این تشکل گفت: مادران نقش اثرگذاری در مطالعه فرزندان خود دارند. در فرایند آموزش به فرزندان برای مطالعه و کتابخوانی باید ابتدا والدین و بهویژه مادر، الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشد. وقتی فرزندان، والدین خود را در این الگو ببینند، قطعاً از آنها تأثیر خواهند گرفت. این را میتوان در خانوادههایی که مادران کتابخوان دارند به وفور دید. اینها مادرانی هستند که قطعاً خواهند توانست از همان کودکی، فرزندانشان را فرزندانی، علاقهمند به مطالعه پرورش دهند.
در روز بیست و ششم فروردین ماه 98، مدرسه شهید ضیایی، میزبان کتابدار کتابخانه ی عمومی آزادگان بود. کتابدار و دانش آموزان، یکی از مجموعه های داستان های شاهنامه با عنوان "سودابه و سیاوش" بازآفرینی آقای محمدرضا یوسفی از انتشارات خانه ادبیات، را جمع خوانی کردند. 4 نفر از چهارمی ها، خوانندگان این کتاب بودند.
زهرا اسدی جمنانی کتابدار کتابخانه ی عمومی آزادگان و رابط فرهنگی کتابخانه های عمومی شهرستان ساری در مرکز روزانه توانبخشی مینا حضور یافت و کتاب "ملانصرالدین: طنزهای شیرین و خواندنی" از انتشارات پل و کتاب "از اون لحاظ" نوشته عبدالله مقدمی از انتشارات کتاب قاف را به شهروندان ارشد آن مرکز معرفی کرد و طنزهایی از این دو کتاب شیرین و خواندنی را برایشان خواند.